senin kokun
döndürüyor başımı
bastırıyor en sert içkiyi
kıskandırıyor kadehteki şarabı
uzun siyah saçların
misk-i amber kokusu
bir sultan otağı ışıl ışıl ipeksi
ve biz altında zil zurna sarhoşuz
dünyâya hükmettiğini hisseden
en sakin tinerci çocuk
işte o ben
ne vakit kokunu içime çeksem
çığ düşmüş
kıyâmet kopmuş
kül olsa kibrit gibi dünya
inan bana zerre umurumda değil
uzun gece mâvisi saçların
en dorukta
karlı dağ başında
kardelen çadırı
ve biz anadan üryan
birazdan etraf renk renk nilüfer
08 Şubat 2001
(2002 gittin şiir kitabından)
Kayıt Tarihi : 6.4.2018 22:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Macit Kuruçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/06/koku-103.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!