Kokteyl Şiiri - Yılmaz Aybar

'İstanbul'u sevmezse gönül aşkı ne anlar'
İstanbul'lular böyle derlerdi bir zamanlar,
Artık ne o İstanbul, ne de o aşklar kaldı,
Sisli hatıralara gömüldü yaşananlar.

O zamanlar İstanbul sevda kadar güzeldi,
Sevdaların her biri İstanbul'a bedeldi,
İstanbul'lu sevdalar ve sevdalı İstanbul
Birbirine karışmış emsalsiz bir kokteyldi.

İstanbul yine kokteyl, ama bambaşka artık,
Ne idüğü belirsiz bir şey, karmakarışık,
Bozulmuş, çığırından çıkarılmış bir içki,
İçenler yüzlerini buruşturuyor, yazık.

Mazideki kokteylden içmişlere ne mutlu!
Bir cennetin içinden geçmişlere ne mutlu!
Geçip de bugünlere kalmak ölümden beter,
Kalanlar diyorlar ki 'Göçmüşlere ne mutlu! .'