Kökten Değişir Şiiri - İbrahim Çiçek

Mevlam emrederse güneşe aya;
Dünyanın dengesi kökten bozulur.
Gök kubbeyi, dilerse dünyaya yıkar,
Dünyanın düzeni kökten değişir.

Gündüzler ışıktır, gece karanlık;
Kuşlar gökyüzünde, sularda balık.
Dilerse genişlik verir, dilerse darlık,
Dünyanın düzeni kökten değişir.

Deprem, zelzeleler büyük felaket;
Gökyüzünde vardır yoğun hareket.
Bir gün elbet kopacaktır kıyamet,
Dünyanın düzeni kökten değişir.

Hakkın emri ile yaprak sallanır;
Tabiat hep al al olur allanır.
Arı bal petekle rızık bollanır,
Dünyanın düzeni kökten değişir

ALLAH emrederse dağlar yarılır;
Ova tepe birbirine karılır.
Diler ise ölmüş beden dirilir,
Dünyanın düzeni kökten değişir

İbrahim der manevi kamera bizi izler;
Nuh tufanı gibi coşar denizler.
Ne bahar kalır, ne kış, ne güzler,
Dünyanın düzeni kökten değişir