Köktemkız Şiiri - Şair Jandos

Köktemkız (baharkız)

Ne gök sarı, ne ben maviyim
Arzularımı salıverdim
Gelirsin diye nebileyim
Işıkları söndürüyorum
Gelecekmisin köktemkız
Odamda boğulan hüzün gibi gel

Hergün görüyorum seni
Gözlerini görüyorum kimi
Üstünde soluk ıslak bir giysiyle sen
Gölgeni görüyorum peşimsıra karanlık
Tedirgin sabahlarda ıpışık
Gözlerimi açamıyorum seninle
Gelirsen haber ver köktemkız.

Bu şehri bilmem ben
Herkes gibi değilim
Az bakıyorum kendime şimdi
Traş oldum
Seyrelen yerleri var saçlarımın
Düzene sokacağım şeyler var
Aynalara gülümsemek boşa
hem marifet
Ver fotğrafını aynısını yapar
iyi resim yapar
marifetmi bu şimdi

Öyle bi kavşakki benimki
Tambi kavşak
Kesişti anlar anılar yani
Ki hatıramda pek öykü yok
Yok mu? Unuttum mu? Bilmem mi?
Tebessüm etmezsin hani köktemkız

Odamda boğulan hüzünle
İzmaritsiz sigaralara alıştım
Hem daha neki
İstemek bile ürkütüyor beni köktemkız
Aşağılama beni köktemkız
bu ben değilimki ben
Gördüklerine inanma ben
Ben
İçindeyim zaten
Kurtulamıyorum köktemkız

Bilmiyormusun?
Biliyorsun
Aslında
Diyemediklerimide biliyorsun
Bilmediklerimide...

Eksiliyormuyum?
Koşuyormuyum?
Bilmiyormuyum?
Gelmiyormusun köktemkız.