Köy evi toprak damda yatardık yaz geceleri, kaç defa aşağı düştüm sayamadım.
Oğlum eşek kaçmış, inek ahırda aç, bêmrad olmayasan diyerek uyandırırdı Annem her sabah.
Köy meydanında gar oynardık, toz duman savurup ilerleyen dolmuşların peşinden koşardık, kaygısızca! ! !
Tertemiz bir dünyamız vardı kısıtlaması olmayan, yüzümüzden eksik olmuyordu tebessümler.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta