Köksüz Çınara Ağıt

İs basmış kışı, geceyi kar kucaklamış, içimde çığlık çığlığa bir avut... Gece sabaha geçerken göz göze geldim, tozlu çekmecede güneş yanığı yüzünle Nafiye Ebe! Sen adı konulmamış bir destansın sadece canlarının bildiği Kimliksiz evsiz nikahsız sahipsiz kız çocuğu, yangınların kavruğu Kolların ağustos güneşiydi sesin gün kurusu tenin kenger kokusu Sıcacık bir duygu kapladı yüreğimi özlemişim seni Saat:02:00 Tam 62 yıl olmuş yüreğin deprem yeri … O tatlı uykunda belki ananın koynunda kopmuş kaderinin ipleri Yer sallamış sallamış boş beşik misali o uğursuz afat, Erzincanı Yarılıp içine almış ananı babanı tüm sahip olduklarını Üç gün devlet gelememiş oraya, üşüdün mü Ebe, korktun mu, ağladın mı? Gördüklerinle, göreceklerini bilmeden. …. Bir acı ki taa iliklerimde gözümde taştı Fırat Dilimde isyan sırtımda Kabilin kanlı bıçağı Nice Yusuf lar gördüm Ebe, yazgısına kör kuyularda başlayan Çarmıha gerildim İsa olmadan, tufanlar geçti üstümden Nuhsuz Kederim evren gibi sonsuz ….. Anın ağırlığı gözlerime çökmüşken bir kınalı el belirdi omzumda Ortalık toz duman, dedi; torumun kuzusu hamurun viranda karıldı Mayan hasret acı sabrın başının tacı, ben kalktım kimsesizken ayağa Can verdim ananın anasına bak yazgıma. Bir kız dizlerini döven şaşkın yıkılmışlığın ortasında On altısında bir gelin kan kusmuş yarinin baş ucunda Yaşlı bir adamın koynunda yatan gözü kanlı kuma Kayıp gitmek varmış anlamsız bir gurbetin sapağında Ve ananın cansız saçlarını okşarken isyansız bir yakarış dilimde fısıldar gibi Dedim ki dal dururken ışkın devrildi ölüm beri gel beri Oysa hiç yaşamadım ceylanın kalbine kan verirken Hökümette aldığım nefese kayıt yok şahit yok Şahittir… Bir Nafiye geçti dünyadan Yasemin, Derya, Feride kızın göğsündeki bebeği. Uyan sinemde büyüttüğüm karlı dağlarımın çiçeği. Umutsuzluk damarda morfinsiz ağrı umut canın yongası. Aç gözlerini tan yeri ağardı En karanlığına doğdu güneş, gün zeytin dalı, müjdelere gebe Yüz yıllık türküdür dilimde Gün naçardır ağlama gündür geçer ağlama Bu kapıyı kilitleyen bir gün açar ağlamaOlsun gülüşün allı yeşilli oyalı yazma İki şey bana boynunuzun borcu gömütüme bir avuç Erzincan toprağı Bir de yaşamak en güzelinden türkülerle halaylarla Aslıhan Tibet CEYLAN