Yanından geçerken
tren raylarının
bir trenin rüzgarıyla
savruldum.
Tren aldı başını gitti
ben öylece kalakaldım
Keşke içindekilere katılsaydım
Ben!
köksüz bir ağacım
Keşkelerle savrulan
Bu yüzden içimde
hep keşkeler var
uzanamayan dallar…
Ben köksüz bir ağacım
bilmiyorum
nereye, neyle, ne zaman
gideceğimi? …
Ve
Kiminle ömrümü bitreceğimi…
Kayıt Tarihi : 26.10.2006 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğine sağlık...
bilinmezlerde bilinenleri bulmak yürektir..
harika dizeler
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (1)