Sen bir damlaydın gözlerimde, düşürmek istemediğim..
Sen en tatlı yudumuydun kanarak içtiğim suyumun..
Sen neşeyle güldüğüm, en içten kahkahamın ezgisiydin..
Sen benim ruhumu okşayan sevdamdın..
Peki ya şimdi?
Damla damla akıttığın sevdamı,
Beni sevdiğini,
bir başkası seni sevince öğrendim..
Hala unutamadığını,
ondan kaçarken..
Yağmura koşarken anladım
ellerimi özlediğini..
her zaman yalnızlar ağlar..
ardından ağlayacak kimsesi olmayanlar..
başı önde yürürken,
gözyaşları düşer gözünden,
anılar bedenini sarar,
ey rüzgar! ..
saçlarımı dalgalandırıp,
yüreğimi serinleten rüzgar...
dalgaları savurup,
yüreğime vuran rüzgar...
hayatı dalgalandırıp,
zordur ankara'da aşık olmak!
yalnızların şehridir ankara..
her köşe başında kafası yere eğik,
gözleri yaşlı,
yüreği yorgun,
sevda sıyrıklarıyla dolu,
ne zaman ağlamak istesem,
aşık olduğum zamanlar gelir aklıma..
istemeden,
sebepsizce,
gecelerce günlerce ağlardım..
şimdi o günlere inatla,
ayrılığın puslu gecelerinde,
yüreğime düşer gölgen,
sen gibi,
sessizce..
sesin gitmez zihnimden
düşünürüm,
özledim seni bebek...
kimbilir nerdesin?
nerede, kimlerin yanında?
kalbimdeyken bana en uzakta..
mutlu musun gittiğin yerde,
Erkekler ağlamazmış!
Kim demiş?
Ağlarlar
Hemde çok ağlarlar
Yalnız
Gözyaşları yüreklerine akar! ...
sana dair tüm yalnız duygularımı avuçlarıma aldığımda,
ruhundan bir damla gözyaşı bile damlamazken,
acıların mesken tuttuğu kayıp yüreğimin,
senle dolu en tenha köşesinden pas tutmuş kanlar akar..
ağlamaya alıştırmışken sensizliğe alışamayan gözlerimi,
umutlarımı parçalar, mahveder, kabus olur senli rüyalar..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!