Ecdat yadigarı şu yavru vatan
Kuzey Kıbrıs diye anılır olmuş,
Böyle mi emanet etmişti atan?
Eller tarafından çalınır olmuş...
Bin bir dertle dolu mahzun sinesi,
Zaman dehlizlerde sıkışıp kalmış,
Dertler sinesine çekiyor gibi.
Şanlı mâzimizi yad eller çalmış,
Felek çarkı döner kader yelinde...
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Huzuru yok bülbülün de gülün de;
Hüzünler gönlümü derbeder eyler...
Yüreklere sığmaz tarifsiz keder,
Ben neyledim şu feleğe, mihneti kâr indirdi,
Ayaz çıktı, dolu dövdü, bağıma kar indirdi.
Nefsim ile kavilleşip, Hak'ta karar kılmışken,
Âşık çilesine dağlar dayanmaz,
Gönle bir kor düşer, közler konuşur.
Yâre hicran çeker, vuslata kanmaz,
Çaldığı sazında sözler konuşur.
Çekenler bilirler aşk yaman illet,
LÜTFUNA NİYAZKÂRIM
Gül yüzlü sultanım, yürek avazım,
Seninle coşuyor muhabbet sazım,
Ezeli ervahta yazılmış yazım,
Şiir senle güzel, söz senle güzel!
Bir hayat ki tam bilmece…
Affetmezse neyleriz biz?
Ezel bir sır, ahir nice?
Affetmezse neyleriz biz?
Fayda mı var cana candan?
Aşk öyle bir duygu ki, yaşayanlar farkeder
Gönülden sevişmeyen, çabuk bıkar, terkeder...
Sığdıramam seni ben, şiirde hecelere,
Gönlü yıkmak kolay, yapmayı dene!
Her kulda mevcuttur zayıf bir ene,
Yiğidim var mertten daha merdane,
Hepimiz bu yurdun evlatlarıyız.
Ömürler geçiyor bak yavaş yavaş,
Yıkma gönlü, etme talan…
Dünya fâni, dünya yalan!
Abad olmaz bir ah alan;
Dünya fâni, dünya yalan!
Sevgi gerçek, sevmek ne hoş!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!