Köksal Abim Şiiri - Yunus Güngör

KÖKSAL ABİM
Şahit olmadım hiç bir kötü özelliğine
Akrabalardan saydığım üç beş kişiden biriydi
son zamanlarda yanına gidemedimsede
haydar dayımın oğlu köksal abimi
Çok severdim bende
Tüm tatıklılar güngörler gibi

Ama değil laf olsun diye
Gerçekten dürüst samimi çok iyiydi
İşte misal on sene önce babam öldüğünde
Köye götürmüştük ankaradan tatığa cenazesini
Koyun kestirmişti o gün ölü yemeğinde yensin diye
Dokunmuştu babama işte böyle hatırlı iyiliği
Hani ya Kardeş kardeşi düşenmezken bile
Göstermişti emmioğlu olarak o gün
adamlıktan yana o cömertliğini

Aransada bulunmazdı zerre kötülük yoktu içinde
Duymadım görmedim üzmemişti hiç kimseyi
Gelip giderken bu dünyadan köksal abim işte
yüzü güzel kendi güzel böyle adam sevilmezmiydi

Ama çok acıklıydı yaşamdan yana hikayesi
Kıpırtadamadan El ayak kafasını dahi
Kuru bir yatağa mahkum gecmişti
neredeyse ömrünün son 30 senesi
Köy gibi yerde tarla tapan iş de yokken hani
Arabistan çöllerine para için çalışmaya gitmişti
Ahh kadersiz abim nerden bilebilecekti
Arap ellerinde tüm vucutu kalacak felçli
Hani ya o kazada akarken tüm omuriliği

İyi hatırlarım daha dün gibi
Gideceği o sene ankaraya bizede gelmişti
Abi mahmut ta çok severdi köksal abimi
Ve ona abi yok bu Güngörler de sen gibi
yapıyorsun herşeyin kralını iyisini demişti
Köksal abim güldü buna ne çok sevinmişti
Ama gerçekten de öyleydi
Hep malborroydu paket taşıdığı hani
İçerken bile sigarının en iyisini

Moral olsun diye aksatmadan düzenli
Yanına uğrardım mutlaka her köye gittiğimde
Ben daha öğrenciydim daha bitirememişken fakülteyi
Ne çok gidiyordum o zamanlar her fırsatta köye
Havadan sudan bitirdikten sonra havadisleri
Gelirdi her lafın sonu futbol muhabbetine
Koyu galatasaraylıydı bende fenerli
Hiç unutmam fenerin şampiyon olduğu o sene
Ne çok kızdırmıştım onu hani

Bu sabah gördüm bizim nezahattan
mesaj düşmüş gece whatsapa
Bahsediyordu kalbinin durduğundan
İyi adam köksal abimin var ya
Aslında kurtulmuştu bu kahpe dünyadan
Hani sayılmazdı onunki yaşamak da
Bırak elini bir tüyünü bile kıpırdatamadan
Yedi yirmi dört hep yatmaktı boylu boyunca
Bir ömür akıp giderken işte böyle yataktan

Olsada bir sonu her şeyin
Ama çok o iyiller daha bir erken gidiyor ya
Ne desem şimdi hükmü yok kelimelerin
Göçerken dünyadan Adam gibi bir adam daha
Ve açılacaktır kapıları sana eminim cennetin
O yakışıklı yüzün kalbi güzel insanlığınla
biz hep iyi bildik Allahta hep iyi bilsin
Güzel adam KÖKSAL ABİM seni hani ya

.....yunus güngör...