Kokoreççi Dayı Şiiri - Abdullah Çağlar

Çeşme'nin en işlek caddesinde,
Bir köşede,
Bir kokoreççi dayı vardı.
Ekmeğinin peşindeydi
Gurbet ellerinde.
Sessiz, sakin, kendi halinde
İçimizdendi, içtendi.
Yüzü güleçti, sohbeti hoştu.
Bir garip Allah'ın kuluydu.
İkindiden sonra işe başlardı
Gece yarısı ikiye üçe kadar
tak tak satır sesleri vardı
Yemeğinde iddialıydı
Bir garip Allah'ın adamıydı.
Geçen baktım yerinde yoktu.
Merak ettim, oradakilere sordum.
Dediler Allah'a kavuştu.