Köknarların altına girdim ve rüzgarın kesildiğini fark ettim; sonunda sığınacak bir yer bulmuştum...
Kuru bir pus tabakası içinde kaybolan yolun ucunu görmeye çalıştım,
Beynim,bu doygunluk reaksiyonu sırasındayken ayağımı taşa
çarptım,
Aşksız aşk, bu benim tek çaremdi bir süre çarpıştım.
Bu yanılsama çok sürmedi, bir an uyandım dışarıya baktım.
Ne rüyaydı adeta kabus misali çaresizdim,
Etkisinden çıkamadım aşksız aşkın
Söyleyin bana bir çaresi var mı bu enkazın
Toplanır bu enkaz yıkıldı umutlarım.
Derin bir nefesle kalkıyor eski somyesinden,
İs ile kirlenmiş gri perdeyi açıyor yine düşünüyor,
Acaba,bir şey olmalı benim bilmediğim bu kanalda
Frekanslar yayıyor planetinde hala aşksız aşkı bulamamış rüya'da
Kayıt Tarihi : 22.12.2013 06:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!