KÖKLÜ BİR ALIŞKANLIK; DÜŞÜNEMEMEK !!!
Anlatacaklarımı koyacak yer bulamıyorum bazen. Envai çeşit fikirlerin zihnimde birbirine geçtiği bir yelpaze gibi öyle doluyum ki, susmakla konuşmak arası bir Araf'ın içindeyim. Konuşmanın iletişim boyutunda kilit nokta olduğunu düşünecek olursak bir de konuştuklarını anlatamamak gibi bir açmazda tıkanıp kalmak vardır ya işte orada sekteye uğruyor, düz yoldan sapıp labirentlerin içinde dolanarak anlaşılma gayretine giriyorsun. Bilimin öne sürdüğü mutlak, tartışması olmayan basit formüllerini dahi tartışır hale getirecek kadar bağnazlığa kadar uzayıp giden bir durum. Yaşadığımız çağ her türlü bilgiye istediğimiz anda kolaylıkla ulaşabilme imkanını bizlere sunmasına rağmen bunu ısrarla zihinsel olarak kabul etmeyenlerle aynı havayı tenefüs ediyor olmanın verdiği zorunluluklarla karşı karşıyayız. Bilimin sunduğu her nimetten sonuna kadar faydalanıp, bilimin yaydığı ışığı söndürme gayretinden geri durmayanlar her fırsatta düşünce ürünü olan her alana duvarlar örüyorlar. Atılan bu adımlar her ne kadar insanların hayal kurma gücünü kırıyor olsa da bu adımlara karşı direnen bilimin ışığında yürüyen aydınlıkçı insanlar da var. Sadece kendileri için değil, tüm insanlık adına bu direniş... Zihinsel çöküntüyü yok etmek için, daha anlayışlı bir yaşam için. Anlayışsızlığın doğurduğu, kapanmayan derin acıların, pişmanlıkların yaşanmaması için...
René Descartes'in meşhur sözünü hep anımsayalım "Düşünüyorum öyleyse varım".
Kafanızda en çok neyi düşünürseniz, hayatınızda onu çoğaltırsınız...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta