Köklerini Kopar Çiçeklerin

Belli ki batık bir geminin yalnızlığı vardı yalın gözlerinin, fırtınalı denizlerinde. O ince ses telin, hicazdan bir ayrılık şarkısının notalarını basıyordu her bir hıçkırığın göz yaşında. Yada duyduklarımız doyurmuyordu iştahsız kulak zarımızı.

Düş’eş.

Bir kulaç daha at yerin dibine.

Bu söylediklerimin yarısı yalan.

Sırtıma sırt çevirdiğim zamanlardı kendi kendime kaldığım anlar. Yüzsüz bir yüzleşme. Sırtımda ellerin. Git diye itiyor mu yoksa kal diye mi bu son temas. Hissizleştim. Uyuştum. Yorgundum. Artık nefes almak bile bir sorumluluktu. Canım, ocakta unutulmuş boktan bir yemek gibi yanıyordu. Sırtımda parmak izlerin vardı ama insan en çok sırtına uzaktı. Uzlaşamadık.

Tarifi mümkün değilse eğer, demek ki bir şey yaşamadık. Yada yaşamdan hiç bir bok anlamayan dangalaklardık. Hiç doğmamış da olabiliriz birbirimizin teninde yada öldürmüşüzdür bütün ölümsüzler gibi, birbirimizi. Gelecek yoksa dedim hayal kurmanın anlamı da yok cesedimiz namına. Oysa sen öyle güzel var ediyordun ki sonsuzu. Bu yoklukta çok güzel geliyordu her bir yalan, yarım yaralarımıza.

Unuttuk.
Unutmak yeniden yaşamak için bir şanstır dedim. Unuttuk. Umutlarımızı, hayatlarımızı. O kadar çok sevdik ki unutmayı birbirimizi unutana kadar durmadık. Elimizde ne kadı hatırlamaktan başka. Ellerimizi unuttuk. Çaresiz olduğumuzu fark edemeyecek kadar çaresizdik.

Bir kulaç daha at alt kimliğine.

Bu söylediklerimin yarısı yok.

Düşlerden bahseder düşüncesizler. Oysa düştümü insan dipsiz bir düşün içine düşkünlüğünün esiri olur istemsiz. Kendime çelme taktım.

Saat akan zamanı işaret eder. Tik tak. Tik tak. Lakin zaman akarken çıt bile çıkarmaz. Sessizce götürür çocukluğunu teninden. Bilirsin zaman en iyi hırsızdır ve hep zamandan çalar. Birbirine muhtaç iki fukaraydık.

Tek düze gidiyordu düzen. Durup dururken, durup düşünmek için vakit yoktu. Yürüdük ayaklarımızı cebimize koyup.

Yani yalın bir yalnızlık kadar yapmacıktı yalnızca, yanlışlık. Yanlış cevap.

Bir kulaç daha at kurak tenimde. Şansa ihtiyacı vardır bütün kötü kumarbazların. Bir kulaç daha at.

Şşşş sessiz ol. Bu söylediklerimin, yada neyse susuyorum.

Söz bitti ve noktalara kaldı meydan.

…

“Yaş”landık. Ve hiç sevemedik ıslak kalmayı.