Kökler ve filizler Şiiri - Erdal Ay

bir ağacın kökünden filizlenen
küçük küçük fideler gibi
yeşeriverdik,uzayıverdik
yaşamın içinde kendimizi buluverdik.

yazın sıcağında kavrulduk
kışın soğuğunda donuverdik.
ilkbaharda çiçek çiçek olduk
sonbahar geldi yapraklarımızı döküverdik.

ağacın kökünden türeyen
her filiz gibi gün geldi büyüyüverdik.
mevsimler yılları tüketti
gün gün biraz daha tükeniverdik.

derken ağacın kökü biz oluverdik
filizler sardı etrafımızı.
biz onların yaşlısı oluverdik
ve son sahne,kuruyuverdik.