Daha xoş xeyala az-az dalıram,
Qüsseden kedere körpü salıram.
Sen yada düşende donub qalıram,
Yeriye bilmeyir şeir köhlenim.
Dünyanın qemini qelbde tek daşı,
Itibdir üzüyün firuze qaşı.
Bes neden axmayır gözümün yaşı,
Ezabmı azalıb,derdmi köhnelib.
Bu fani dünyanı etmedim seyr,
Heç acı sevdadan görmedim xeyr.
Benim tek kövrekdir yazdığım şeir,
Qelbim ancaq qem notuna köklenib.
Kayıt Tarihi : 21.6.2011 05:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/21/koklenib.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!