Koklarsam Namerdim Şiiri - Ramazan Ateş

Bir sen kalsan dünyada gül olarak,
Koklarsam namerdim, koklamam seni.
Deseler ki sana yoldaş olacak,
Beklersem namerdim, beklemem seni.

Üzüntün kederin onla bitecek,
Sıkıntın kalmayıp, yüzün gülecek,
İlaçtır derdine derman olacak,
İstersem namerdim, istemem seni.

Pişmanmış yaptığına özür diliyor,
Gelmezse ölecek ille geliyor,
Hatta kapında kölen oluyor,
Beslersem namerdim, beslemem seni.

İyi gün dostuna meylim yok artık,
Yok ettim, unuttum, benden çık artık.
Ağzınla kuş tutsan faydasız artık,
Dinlersem namerdim, dinlemem seni.

Gözümden yaşları boşa dökmedim.
Yalvardım, yakardım ne dil dökmedim,
Sana mı? İllallah neler demedim,
Dilersem namerdim, dilemem seni.

Desen ki bana bir kelime söyle,
İstersen deli de, bagla zincirle,
Cehennem yakacak yolumdan eyle,
Eylersem namerdim, eylemem seni.

Cehennem atesi yakarken görsem,
Elini uzatıp imdat dilesen,
Üfleyince hemen ateşi sönsün,
Üflersem namerdim, üflemem sana.

Ayrılık ateşi beni yakacak,
Gözlerim hasretle başka bakacak,
Adını söylersem herşey bitecek,
Söylersem namerdim, söylemem seni.

Enschede, 12.05.2005