Koklamayı Bilene Güldür Kadın

Kimi ana, kimi bacı kimi yar,
Elvan elvan açan çiçektir kadın.
Sarışını, esmeri kumralı var,
Koklamayı bilene güldür kadın.

Bülbülün konduğu dallara benzer,
Ceylanın gezdiği bağlara benzer,
Kovanda, petekte ballara benzer,
Ozanların sazında teldir kadın.

Kimi sakin, dalgasız deniz gibi,
Sevmeyi bilmeze karlı buz gibi,
Mehtaplı gecelerde yıldız gibi,
Gönüllere çağlayan seldir kadın.

Toprak kokar kimisinin elleri,
Mihnet ile yetiştirir gülleri,
İlmek ilmek nakışlarda hüneri,
Gönülde sevdalara tüldür kadın.

Sürmelidir ahu gözler ezelden,
Ölmeyince gönül geçmez güzelden,
Laleden, sümbülden, tomurcuk gülden,
Tuba ağaçlarında daldır kadın