Koşulsuz çıplaklığımla giriyorum bahçelerinize
Bir koklama zaman sonsuzluğu
Bu alfabeden öğreniyorum okumayı
Yazmayı mürekkep çiçeklerinizden
Ötede
Duvar çatlağına düşüyor karanfil ölüsü
Bir hüküm daha yüklenirken imge
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta