Kokar Kokmaz Gülleri Şiiri - Ozan Efe

tutma elimden
kan kokmasın elleri
gönül telimden
an çökmesin yelleri
kokar kokmaz gülleri

kıymasan beni
kıyılarından doğar
değmesin teni
karanlığında boğar
kokar kokmaz gülleri

gecekonduda
yüreğinde ateşi
bir yumruk soğan
sevinç içinde eşi
kokar kokmaz gülleri

titreyen teli
ciğerleri sızlatır
değmesin eli
yüreğinden cızlatır
kokar kokmaz gülleri

sokaklarında
çıkamazsam ortaya
utanırım hep
kalamam hiç erteye
kokar kokmaz gülleri