sen, dalda tomurcuk,
yeni güne merhaba diyen;
üzerinde duruyor daha
taze çiyler.
ben, kök olmuşum toprakta
boğum boğum, nasırlı;
küf kokan...
imkânsız, kopmadan
ne senin bana,
ne benim sana erişmem.
var git yoluna,
sonu daha başından belliyken.
Kayıt Tarihi : 18.4.2012 23:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!