altının altıya
kur yaptığı an
yıllar eski anıları
süpürdüğünde
her uğrayışında
bir cızık çekişinde
yüzün kırışığında
köpürdüğünde
altmışa yetiştirirken
armağan şiirim olsun
kendimden kendime
öksürdüğümde
gözlerimi yumup dilesem
en çok ne kalırdı
koyup gideceğin yerde
kök sürdüğünde
101209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 28.12.2009 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!