Kök salam varlığımızda patlardık

Kök salam varlığımızda patlardık…

Yürek denizimde…
Hep sen yüzerdin,
Bir denizkızı gibiydin,
Seyrederdi duygularım,
Dalgaların yumruğu vururdu,
Tenime kırbaç gibi,
Ben sensiz boğulurdum,
Varlığın nefesim olurdu…

Sevgi ormanımdın,
Huzur açardın gözlerimde,
Bir kırlangıç uçumunda,
Kuşbakışı dolaşırdık
Ellerimiz sıkıca tutardı,
Bırakmazdı soğuk gecelere bizi,
Sevgimiz pişerdi kabarırdı,
Sonsuz olurduk inan…

Hayatın karanlığını,
Bir fener gibi söndürdük,
Gecenin notası çalardı,
Sislerde kaybolurduk,
Nağmeler yapardık,
Görünmez olurdu ruhumuz,
Özlem biterdi,
Kök salan varlığımızda patlardık…

Oktay ÇEKAL
18.07.2012-21.43