Ve bir fidanın kökünde buldum kendimi.
İnce ince ,ama uzun uzun.
Toprağına öyle sarıldım ki,
Koparamazlar beni oradan.
Köklerinden aldım zerreciklerini,
İster ışığımı al, ister dallarımı
Ben hep o kökte ve sımsıkı.
Melih TekrelKayıt Tarihi : 3.3.2022 17:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!