Kok Şiiri - Zeki Çelik

KOK

Uzaklarda durmak huyun,hünerin,
Seninki hafifse benimki derin,
Kalbimde,gönlümde ayrıldı yerin,
Aşkın ateşiyle yakarsın beni.

Caddede,sokakta gezdim dolaştım,
Sevdaya, sevgine feci bulaştım,
Bahçeye ve eve çabuk ulaştım,
Nisan yağmuruyla yıkarsın beni.

Çaresiz Mecnunum eline düştüm,
Bir cevap vermedin ben sana küstüm,
Sırılsıklam gibi ıslandı üstüm,
Sulu limon gibi sıkarsın beni.

Annene babana durumu hisle,
Haneye tecavüz yapamam asla,
Bedeni yıprattın hüzünle yasla,
Sonunda mapusa tıkarsın beni.

Eninde sonunda beni anlarsın,
Pişmanlık yetersin yürek dağlar sın,
Zekiyi kaybedip hüngür ağlarsın,
Tel örgü ardından kokarsın beni.

24-3-2007 ZEKİ ÇELİK