Köhnemiş Hasretlerin Dramı

İdam hükmünü verdim köhnemiş hasretime
Düştüm toprak yola giderim basiretime
Belki de hiçbir hemhal gelmez ziyaretime
Ağarmış saçlarım tesellidir gayretime

Cebren çivilendim ben o tutarsız sevgine
Verdiğim tüm emekler sende kaldı rehine
Hayatın yarısında herşey döndü tersine
Öyle umut doluydum oysa delicesine

Korkarım essah görünen zifiri yalandan
silkeledim gönlümü mazideki sevdadan
Ağlamaklı duygularım yaralı dalfidan
Acıya yakalandım kaderim oldu zindan