Köhnemiş Dünyam Şiiri - Mahmut Doğan

Merhaba....
Gizli Ve sinsice Gelen Sessizlik
Kanayan Yaralarıma Tuz Basmaya
Küflenmiş Anılarımı Hatırlatmaya
Batmak Üzere Olan Gemiyi
Kurtarmaya mı Geldin...
Hadi Geldin Diyelim
Ya Kararan Umutlarımı Paslanmış Hayallerimi
Tükenmiş Özlemlerimi
Uykusuz Gecelerimi
Nasıl Nasıl Kurtaracaksın.
Peki Ya Terkedilmişliğimi
Beynimi Kemiren Düşüncelerimi
Taşlaşmış Yüreğimi
Dahası Çürümüş Bedenimi
Hangi vefasıza Hangi Vicdansıza
Peşkeş Cekeceksin
Beni Bu Hallere Sokan
Bir Zalimden Başkasını Görmeyen Gözlerimi
Kalem Tutmayan Ellerimi
İleri Geri Gidemeyen Ayaklarımı
Aklaşmış Dağınık Saçlarımı
Hangi Merhametsize, Hangi Kalpsize
Ve Hangi Beni Görmeze Göstereceksin
Talan Edilmiş Mutluluğumu
Kararmış Olan Bahtımı
Bir Türlü Dönemeyen Şansımı
En Acısı, En Kötüsü
Unutamadığım Safa Aşkımı
Hangi Sevgiliye Hangi Yüzsüze
Ne Diye Anlatacaksın..
Söylesene Bana
Söyle Ne Zaman Olacak
Nasıl Neyle Yaspacaksın
Kimlere Söyliyeceksin Bunları
Ne O Ağlıyormusun. Kaçıyormusun Yoksa
Yazık Bende Seni Dost Bilirdim
Madem Beni Dinlemiyecektin
Madem Sende Dayanamıyacaktın
Madem Sen Dermanım Değildin
Hangi Yüzle Hangi Vaatle
Çaldın Yıllardır Açılmayan Kapımı
Şimdi Çık Git
Ve Öyle bir Git Kİ
Bir Daha Geriye Dönme Sakın
Beni Bu Karanlık Köhnemiş
Yapayalnız Dünyamda Bırak
Çek Git Çek Git..