Köhne Meyhane Şiiri - Uğur Oğuz Şahin

Köhne bir meyhanedeyim
Ama içmiyor insanları seyrediyorum
Yıllanmış bir masanın başında
Şişeler sanki silah dayamış başıma

Biliyorum her zamanki gibi diyeceksin
Sen çoktan sarhoş olmuşsundur
Ama ilk kez yanıldın ciğerimin son paresi
Yemin olsun elimi dahi sürmedim şişelere

Kilitledim gözlerimi şişeler üzerinde etiketlere
Oturduğumdan beri hayalin beni dürtmekte
Daha bir fırt almadan sen çıka geldin etiketler üstüne
İçmedim direndim sadece adını kazıdım masanın üzerine

Silkeledim kendimi içmek yok dedim bu akşam
Bir akşam da adam gibi ayakta kal dedim
Hep içerek sarhoş olurdum
Bu akşam da hayalinin sarhoşuyum

Hayalini bıraktım etiketler üstünde
Vurdum kapıyı tüm haşmetiyle dışarı çıktım
Ardımdan şaşkın şaşkın baka kaldı
O bin bir hatırayla dolu köhne meyhane