Silik bir şehrin köhne iskelesinde bırakmıştım en son seni
Gözümde yokluğunun yaşları
El sallamıştım sanki çok alışık gibi
Çıkmamıştı tek bir kelime ağzımdan
Ne bir güle güle
Ne de bir soru
Her şey o an orada kaldı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
