Köhne balıkçı tekneleridir şahidim,
Ben bu denizlerde hiç ölmedim.
Her girdap çağırdıysa da beni,
Şu yosunlar da şahittir ki,
Hiç dibe inmedim...
Denizler yalancı yeşillenir,
Poyraz yalandan eser.
Boşver o yalancıları,
Sorsan çok öldü buralarda derler...
Sen denizin kolyelerine kulak ver,
Her ıssız ada durağım olmuştur benim,
Her limanda azcık sıcaklığım vardır,
Dinlenirken bıraktığım bir yorgunluk,
Bir umutsuzluk da vardır her limanda.
Ben de biraz sarhoşlanırım belki,
ama
Nasıl ki her balık sendeler gün ışığında.
Ben de o kadar ölüyüm anca.
Şu gözümden düşen yaşlar mı?
Onlar,
Hırçın dalgaların uslanmaz evlatlarıdır.
Bir miras gibi saklarım her aşk yaramı,
Çünkü onlar yaşadığımın kanıtıdır.
Ne zaman ki
Aşkımı bir kalp yarasıyla değiştirdim,
İşte o andan beri
Yarama tuz basan şu suları yurt edindim.
Ve
Köhne balıkçı tekneleridir şahidim,
Ben bu denizlerde hiç ölmedim.
Kayıt Tarihi : 2.11.2002 16:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cem Bektaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/02/kohne-balikci-tekneleridir-sahidim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!