Köhne bir alışkanlıkla sevdim belki de seni,
Daha adını bile bilmeden,
Safderun, çekingen gönül yaltaklığıyla.
Zaman tüketir kendini, beni de eritir içinde,
Asalak bir korku yapışır sonra yüreğime,
Kemirir bu ahmağı sinsice,
Düşlerine rahmet yağmamış,
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
