Köhne düşünceler örümcek ağına düşmüş
İçini yaralayan köhne kafalar hala var.
Ve hep hortluyor birer birer
Yine tehlike çanları çalıyor
Yüreklerinde anlamsız kaç göç paniği
Kör kuyu olmuş savundukları
Örümcek ağında gözleri çırpınırken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
