Koğuşum Şiiri - Halil Türkoğlu

Yere düşen titreşmeler
Anlatılamayacak gibi tükenir
Çarpışı olur sendeleyişin
İçimdeki yıkıntıları
Harabeye çeviren bir tarihtir
Artık gözbebeklerim

Sayfalar durur
Yinede çevrilmez
Açıp okunması için
Zaman lazım
Yinede hisler belirtmez
Hisler bir eski vazoda
Suyunu almadığı için
Kuruyan bir daldır

Karakter montaj
Davranışlarsa düz çekim
Bitmez bu film
Yinede gitmez eski sevda
Durup durup sert kabuğuyla
Yeryüzüne çıkan fidan
Önceki yaşanmışlıklara
Bir delil
Kanıt olur adeta

Tekrar yeşillenir mi dersin
Bu fırtınada
Bilmez isen nere gideceğini
Duygular rüzgar ile yaprağın dansında
En iyi ritim
Toprak sonu
Sonunu göremediğimiz bu filmin
Özeti galiba

Birbirine çarptıkça her nemde titreşen
Bu karton yapbozlar
Gibi hayal idim
Yıllarca bekledim
Ne olacağını bilmediğim
Bir derttim aslında

Tırnağıma geçti deri
Tövbeler olsun
Yine çanağıma duadan alıntı
Bir öngörü koyuyorsun derim
Kan tarlası göğünde
Sürdüğüm bu toprak
Yüze düşen hislerde kelepçeler
Kelepçelendikçe acıtıyor olacak
Sıktıkça izi kalır ancak
Bir mahkumun tek gideceği yerde
Koğuşumda
Yıllarca bekledim