Koğuşta Şiiri - Osman Utkan

gökhan, başar, macit yediye üçtü
herkes sırasıyla gider koğuşta
nicesi tertipler kuş olup uçtu
askerlik nihayet biter koğuşta

efelenirdi bazan dayıca biraz
hikaye üflerdi adeta poyraz
düz olduğu halde bakardı çapraz
çeyrek mafya selçuk atar koğuşta (selçuk-kayseri)

oynamakla yüklü adamın geni
o beypazarının meşhur çingeni
'oluklu' şarkısı toplar beğeni
orhan gece gündüz öter koğuşta (orhan-beypazarı)

okumak soyludur eylem olarak
herkes okumakta kitap alarak
bütün resimlerini ezber bilerek
serkana 'bokser'i yeter koğuşta (serkan-mardin)

iletişimsiz olmaz hayatta asla
koğuş telefonla her an temasta
uyara uyara olmuşum hasta
külli* geceleri 'ayva' der koğuşta (ismail-harran)

kalkıp kademeye sabah inince
gres yağını alır herşeyden önce
onun için gres büyük eğlence
zafer çaya gres katar koğuşta (zafer çay)

anlamadım gitti nedir bu piton
ne kadar uzundur kilosu kaç ton
bina toprak değil tümüyle beton
pitoncunun hali beter koğuşta (idris-mardin)

gerçekten koğuşta haydar dümendir o
sivil hayatta tam bir azmandır o
boyu kısa ama çok yamandır o
kısa maltepedir tüter koğuşta (zafer bulut-istanbul)

hasan sabri paşa kışlası
ardahan (14.01.2008)