Koğuş kalk Şiiri - Koray Aşkın

sahillere vurdu dalgın bakışlarımız,
defalarca peşinizden bakarken suya kavuşturduğumuz...
aklımızdan çıktı gençliğimiz,
biz kendimizi unuttuk cümle cemil gidişinizden sonra...

toplanır aşık olur, toplanır şiir okur, toplanır koşardık,
hayallerimizin, sizin, gençliğimizin ateşinin peşinden...
topladılar, tıktılar, yaşlandırdılar yosun kaplı duvarlar arasında,
pes etmedi bazılarımız, bazılarımız yoruldu 'yorulmak'tan, yürüdü...

gün doğar, günler doğar, güneş hergün aynı yönden doğardı,
penceremizin görmediği o cepheden geçerdi güzergahı,
biz bilirdik ki bizi de beklediler ardımızdan,
ama her kırkbeş dakikada bir kalkan vapur beklemezdi...

toplanır yalnız kalırdık,
toplanır sessiz kalırdık,
dalgın bakışlarımıza mana bulurduk...
toplanır su vururduk yüzümüze;
her sabah, koğuş kalk dendiğinden kırkbeş dakika sonra...
gün doğar, vapur kalkar, koğuş beklerdi;
koğuşun o bizi bekleyişi hiç bitmedi...