Koğuş Şiiri - Yorumlar

Bedeninden evvel, ruhu da ölebilir insanın
Hiç bilmediğim şehirlerin, daha evvel hiç görmediğim, bilmediğim sokaklarının, karanlıkların da sabahladım… Bazen bir çöp kenarında, bir kartonun sıcağın da üşüdüm. Bazen, hiç bilmediğim otogarlar da; ahşap bankların üzerinde yıkıldım, uyanma saati belirsiz. Zulam da koynuma sarmaladığım bir şişe, cebimde bir paket tütün ve bir paket kibritti bütün varlığım…
Olsundu…

Güvenini yitirdikçe;
Bedeninden evvel ruhu da ölebilir insanın…