Köfte Şiiri - Hikmet Nazlı

Bir kitaba bir porsiyon köfte
Yemiştim ustasına takdim edince.
Yanında patates kızartması da vardı,
Salatası da
Nar ekşiliydi.
Pirinç pilavına bayılırım öteden beri
Usta ondan da ikram etmişti.
Bir kitaba bir porsiyon köfte;
İmzalısından takdim edince.

Kitaplar karın doyurmaz denirdi ya hani
Doymuştum iyice.
Para vermedim ki, hem yoktu.
Son çıkan şiir kitabım vardı yanımda
Bir de kalemim sadece, gömlek cebimde.
Karnım acıkmıştı inceden ince.
Ustasından torpillice pir porsiyon köfte
Helalleştik, ödeştik;
Kitabıma uydurduk.
İsmine ithaflıca takdim edince.

Yazdıklarım karın doyuruyormuş meğer
Bilmiyordum, bir anlık bir gelişme.
Kenar taburedeydim, küçük bir masa
Karnım aç, başım tok;
Ne edebi kaygı, ne dünyalık tasa.
Ben yiyordum, o okuyordu köşede;
Kalın çerçeveli gözlükleri burnunda.
Kolam şişede.
Beğeniyordu okuyup
Beğeniyordum yiyip.
Yazdıklarım bu köfteye değerdi.
Dizelerimle hesap verdim;
Kitabımı takdim edince.
Hayırlı işler dilemiştim köftemi yiyip
Teşekkür etmişti usta gülümseyerek
Hoşça kal deyip.

15.07.2023