Kofik Şiiri - Hadi Önal

İplere düzülürsün
Ne güzel süzülürsün
Gün vurur büzülürsün
Evümün aşı kofik
Sofranın başı kofik

Oy kofik canım kofik
Rüzgar ile hop hop fik
Yazın son dönümünde
Balkonun süsü kofik

Balcanın acı çalar
İsotunda lezzet var
Herkes bülsün aşikar
Evümün aşı kofik
Orcik gardaşı kofik

Oy kofik canım kofik
Açtın midemde gedik
Ele bi öskedim ki
Sana gurban bin gidik

Ocağ başında kürsün
Gış geldi mi üşürsün
Fidoş seni bişürsün
Evümün aşı kofik
Sarmanın eşi kofik

Oy kofik canım kofik
Gohusu sanki kekik
Guşhanada duruşu
Hemi magrur hemi dik

Gadan alam gel hele
Kendini yağa bele
Midemiz sahan köle
Evümün aşı kofik
Ezbet sırdaşı kofik

Oy kofik canım kofik
Bulgur sende gıllorik
Sen aşların veziri
Çekemez seni lobik

İri köfte lengerde
Sırın galsın kilerde
Ano kofiğim nerde
Evümün aşı kofik
Ustalık işi kofik

Oy kofik canım kofik
Seni almaz her kodik
Guddeler çatlasınlar
Çıhında açan bubik

Gakko göze gelmesin
Kimse hımiklenmesin
Onda her türlü besin
Evümün aşı kofik
Sininin düşü kofik

Oy kofik canım kofik
Sana bu mıllapotik
Gohusuna bayılur
Süyünkte gezen pisik

Selin ağzı tutulur
Elin ağzı tutulmaz
Kofiksiz dügün olmaz
Evümün aşı kofik
Fetir yoldaşı kofik

Oy kofik canım kofik
Ardından oldum hışik
İçli köfteden sonra
Sen göynümde gıngılik

Erişte, eşbabiye
Haber salın bibiye
Toplanın Mezire’ye
Evümün aşı kofik
Sofranın başı kofik

Oy kofik canım kofik
Kimse çekmesin yerik
Ververan etmeyin ha
Size düşer bi kırtik.