Kodumunun dünyası Şiiri - Yorumlar

Herkes kendini
bir satış, bir sunuş,
bir pazarlama derdinde...
Maneviyat, ruh, gönül şenlikleri bile hikaye;
hepsi sektörel çizgide
tezgah derdinde
kazanç endişesinde!

Dünyanın ne durumda olduğunu insanların iç yüzünü gözler önün seren
Anlamlı bir şiirdi dünya insanların bir birlerini kandırmak hile yapmak aldatmak
kendilerini ön plana çıkarma dertleri olduğunu bazı insanların bazılarına kul
Köle olduğunu birileri ezilirken birilerinin yaşaması olduğu dalavere çevirenler
Kandıranlar kananlar bir tiyatro oynuyor çoğu insanlar bunun farkında bile
Değiller anlamlı bir şiirdi göülden tebrik ederim selamlar saygılar

Ha ha ha çok güzeldi. Tebrikler.


Gizli aşk

Yine uzaktan takip ettimde onu,
Selam verdiklerinden
Biri olmak istedim...
Markete giripte alışveriş yapınca,
Elindeki poşet olmak istedim...
Sonra yürümeye devam etti.
Sahil yoluna çıktı.
Belli bir istikameti yoktu.
Hedefi olmak istedim...
Bir ara durdu, denize doğru bakıp bakıp,
Başını salladı.
Neye bakıyordu? neyi merak etmişti?
İşte bildiyimiz deniz, uçsuz bucaksız.
Sonra bir ara bana doğru baktı.
Ama beni farketmedi bile.
Keşke görseydi istedim...
Sahildeki banklardan birine oturdu.
Düşünceliydi, dalmış,
Gitmişti uzaklara.
Aklındaki olmak istedim.
Çaktırmadan biraz yaklaştım.
Biraz daha yaklaştım, az biraz daha.
Bir anda cesaretimi toplayıp
Aynı banka oturdum.
Şöyle bir baktı bana, gülümseyerek.
Hafif bir tebessüm belirdi yüzümde.
Gülüştük...
Sonra bana,
'Seni tanıyormuyum' diye sordu.
'Benzettiniz herhalde, sanmam' dedim.
'Aaaa tanıyorum ben seni' dedi,
'Bizim evin oralardasın,
Seni hep karşı kaldırımda görüyorum' dedi.
Yerin dibine girmek istedim...
'Bir aşşağı bir yukarı gidip geliyorsun,
Arada birde bizim eve doğru bakıyorsun.
Yoksa oralarda birinimi seviyorsun' dedi.
'Hayır, ben sizin nerede oturduğunuzu bile bilmiyorum' dedim.
İşte o an ölmek istedim...
'Buralara pek nadir gelirim.
Ben yukarı mahallede oturuyorum' dedim.
'Seni ben okuldan çıkıncada görüyorum hep' dedi
Hemen kendimi denize atmak istedim...
Sonra ' bu hafta sonuda sinemada arkamda oturuyordun.'
Diyince, şaşırdım.
O herşeyin farkındaydı.
'Sonraaa, gizli numaralı aramalarda,
Hep sen geldin aklıma.
Doğru söyle o senmisin'? demezmi.
Çok utandım,
Başımı taşlara vurmak istedim.
Yalan söylemek istedim, beceremedim.
Başımı eydim bekledim.
'İstersen benimle konuşabilirsin' dedi.
Şok oldum!
İsmimi söyleyebildim ancak.
O ne dedi biliyormusun?
'Memnun oldum'
Birlikte kalkıp, yürümeye başladık.
Mutluluktan uçmak istedim...
O konuşmuyordu,
Bende söyleyecek laf bulamıyordum.
Sonra adını söyledi.
Gözlerinin tam içine baktım,
Oda ayıramıyordu gözlerini benden.
Ellerimiz buluşmuştu,sıcacıktı,
Parmakları titriyordu.
İyice sokuldu bana,
Saçları yüzüme gözüme deyiyordu.
Tam o sırada ayağım kaydı ve film koptu.
Taşım en sivri yerine başımı çarpmıştım işte.
Bu rüyaya inanmak istedim.
Ama;
Sabah olmuştu.
Biran evvel kalkıp giyinmem
Mahallelerine gitmem lazım.
15-20 Dakika sonra evden çıkıp,
Okula gidecek.
Gölgesi gibi arkasından gitmeliyim.
Onu her zamanki gibi
Uzaktan takip etmeliyim.
Akşama kadar kapısında dolaşıp,
Yeni maceralar için hayal kurmalıyım.
Rüyalarımda yaşayabilmek için
Biran evvel yatmak istedim...

Turgay Turancoşkunoğlu