Kod Adım Gececi Şiiri - Galip Sinecikli

aykırı bir aşk ile
illegal bir sıra dışılık
çalınmış bir hayata refakat ediyorlardı
düş’tü dediğin yaşanmışlıkları gördüm dün gece
çoban yıldızının kavalına takılıp gidiyorlardı
ve birinin ayağı kaydı
düştü
işte o anda
bir paranoya dolanıverdi
ağlayan bir palyaçonun papyonuna
oysa sen bütün bunlar olurken
potpuri yaşıyordun yine tüm anlarını
ve ben
her zamanki gibi bir resitaldeydim
payıma düşen birkaç notayı çalmak için

kaç yağmur temizler ki bu şehre bıraktığın
alın lekesinin karasını
ve hangi illüzyonist yok edebilir ki
ihanet bahçesinde yetişmiş
karanfil kokulu bir gülün dikenini

cebine bir abaküs koydum sen giderken
kaldığın zaman kendinle
hesaplayıver ardında kalan gözyaşlarını
ve toplayıver boynundaki günahlarını
sonra çıkarıver bir gülüşünden
elinde kalan senin olsun
artanları bana gönder

donmuş bir hatıra taşıma sakın heybende
ilk güneşte erir
katran yüreğin bile dayanamaz kokusuna

firarın sırasında döşediğin mayınlara bastı
ardından gönderdiğim şiirlerim ve yüreğim
bir yaralı (yüreğim)
üç şehit (şiirlerim)
başım sağ olsun.

sen gidiverdin öylece
sessizce
firar ederce
geride kalan ben oldum
öylece
heykelce

şimdi kod adım gececi
vuslatsız bir meçhulde
aysız geceler öldürüyorum…