Her kamunun bir vicdanı varmış...
Her vicdanın yaraları......
Biz hakkettik böyle bir azabı...
Bin yıllık nefretin intikamı..
Nerede kaldı bir sivilin itaatsizlik hakkı...
Soğuk algınlığı geçiren bir demokrasi...
Belki üst solunum yolu iltihabı...
Şimdi hepimiz her şeyi gördük....
Yine de adımız bağımsızlık...
Kod adımız sürtük...
Gelip geçici biri, meydanlarda hepimize sövüp sayıyor...
Kalıcı olan vatan , şimdi kimseler anlamıyor..
Sanki bir kış uykusu ile kavuşuyor..
Unutmayın dostlar bizim istiklal marşımız...
Korkma sözcüğü ile başlıyor....
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 3.6.2022 08:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Cumhuriyet'e
Şair budur.
Teşekkür ederim efendim, şırmartmayın beni))))
Bir kilo makarna, bir torba kömür, bir kuru ekmek, vatandan ağır basan alçaklar için daha önemli yemlik...
Kendilerini tanimladilar, üstüne alınan olmasin..
Bu topraklar cafelerde gerile gerile oturanların değil, sürtük denilenlerindir ....
Zorlarina giden de budur..
Kalemine sağlık üstad...
Kalemine sağlık
kalbi teşekkürlerimle şiire ve sana
.
.
TÜM YORUMLAR (4)