Koçero Şiiri - Tülay İçen

Yürüdüğünde deprem olurdu sanki,
Yere emin adımla basardın.
Ne oldu ağam neye yenildin.
Sen benim dayandığım ulu cınardın.

Koçero derdi anam cocukluğundan beri,
Ne oldu ağam neye yenildin.
Gölgen üstümdeydi hiç korkmazdım hayattan.
Sen herşeydin benim için.
Neden, koçero neden?

Gittiğin yerde mutlumusun,
Değermiydi koçero,
Sen neler yaşadın yenilmedin.
Koçero dendimi herkes bir adım geri giderdi,
Ah koçero ah be ağam.

Hiç yakışmadı sana bu yaşta ölüm,
Nedenler,niçinler okadar cok ki,
Cevapsız soruları kim cevaplıycak.
Ah koçero ah be ağam.

Sen sevginin tarifiydin.
Mertliğin dürüstlüğün adıydın kocero,
Ah koçero ah be ağam.
Ne oldu ağam neye yenildin.

Gelen bir haber le cıktım yola,
Kocero hastanede dediler,
Yetişemedim ağam sana,
Neden diye soramadım sana.

Yakışmadı sana ölüm yakışmadı,
Koçero ölmez ölemez yalan dedim.
Gercekler acı ağam cok acı.
Ne oldu ağam neye yenildin.

Ucuzmuydu bu kadar Koçeronun bedeni
Üç kuruşluk bir kurşunmuydu,
Ah be koçero ahhh be ağam.
Ah koçero

Koca bedene yakışmadı omuzlarda taşınmak.
Ah yakışmadı.....
Haksızlığa karşı bir kurşunmuydu care.
Ah be koçero ah..

Son noktayı hep sen koyardın.
Son sözü sen söylerdin.
Yine öyle yaptın......
Son sözünü söyledin ve gittin.

Ah be Koçero, ah be AĞAM...

TÜLAY.

06/11/2004