Ankara nefes alıyor, hem de Kocatepe’den,
Tarih boyunca çile çekmiş insanların,
Alın terlerini gördüm, Kocatepe’de.
Çankaya, Ulus ve Kızılay’dan,
Sağanak sağanak, camiye toplanan insanlar,
Bir baraj olmuş, hem de iman doluydular.
Yatağını kaybeden nehir misali,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
