Kocamışım ben Şiiri - Mustafa Yazka

Yarım asır ı on dört yıl geçtim
Bal ın üstüne sirkeyi içtim
Yolu kısaltmaya dikenden geçtim
Kınamayın dostlar kocamışım ben

Kulak ayarı yarıya düşmüş
Artık gönül dünyaya küsmüş
Ağır gidiyor diye çocuklar dürtmüş
Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Değirmen köreldi tepe si kel di
Kurumuş ağaç gibi eğrildi
Üç beş adım ile eşiğe serildi
Kınamayın dostlar kocamışım ben

Dağdan bayırdan hız la giderken
Önce filiz dim şimdiyse gürgen
Kurumuş ekmeği iştahla yerken
Kınamayın dostlar kocamışım ben

Kurumuş ağaçları kökünden söktüm
On ikilik demiri tel gibi büktüm
Demek ki ekmeği hakkımla böldüm
Kınamayın dostlar kocamışım ben.

İki yüz beş ton yükü bir günde çektim
Üç dönüm ekini bir günde biçtim
İyi gün dostunu biraz geç seçtim
Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Çok şükür RAB bim iyi gün çoktu
Aile efradın her günü tok tu
Giden canlardan başka sıkıntı yoktu
Kınamayın dostlar kocamışım ben.

Mustafa nın ömrü iyi günlerdi
Dünyayı biraz fazlaca sevdi
Abartıyordu ufacık derdi
Kınamayın dostlar kocamışım ben.