Kocaman ÖPüyorum Seni Şiiri - Mahmut Kar ...

Sevgilim
Her telefondan sonra
Kocaman öperdin beni
En güzel bakışları yaşadık
En güzel olan aşkı
Her şeyin derdiydi zaman
Bir o kadarda acımasızdı
İstenmemişti aşk
Acıtırdı zaman
Vakitsiz ölümleri, ayrılıkları
Paylaşamadım içimdeki fırtınayı
İncitmesin diye yüreğini
Yüreğimde demlemiştim istenmemişliği
Ölümü….Tatlım…
Gözüme hapsettim
Dökülmesin diye gözyaşlarımı
Uykusuz geçerdi gecelerimiz
Sesimizi duymadığımızda…
Sen benim kelebeğim
Ben senin maymunundum
En dostumdun benim
En yalnızlığım
Ben senin hatan
Haklıklılardan öteye geçemeyen
Herhangi birisiydim
Susmak ….Susman…..
Koklayamamak seni
Geceyi örten bir çarşaf gibi acı
Acı veriyor insana
Kuşların yağmur suyunda yıkandıklarını
İzlemiştik bir keresinde
Deniz kaplumbağasının merhaba deyişini
Yunusların dans edişini
İlkleri yaşamıştım sende
Yüzmeyi senden öğrenmiştim
Doğum günümde ilk hediyem
Heyecanı
Gökyüzüne bakmanın ayrılacağını
Yıldızlara bakmayı
Suyun derinliklerinde seni aramayı
Çağlalara dalmayı ….Yaban çileğim
Gözümün yaşı
Sen benim paylaşamadığımdın
Öpmeye kıyamadığım
Kendine iyi bak demiştin
Akış başlamıştı
Farklı yönlere giden birçok yol vardı
Sen bir sokağın ilk adımlarındaydın
Elveda anlamına geliyordu söz
Kendine iyi bak
Gözlerinle köşe kapmaca oynayamayacağım
Olsun kelebeğim olsun
Uç şimdi kendi dünyanda
Yeni aşklara
Yeniden doğdum
Bir çocuk ÇIĞLIĞINDA