Kocaman Erbil’im Şiiri - Esat Erbil

Ağlamadan dayandı gör,
Yaşın silmez mert Erbil'im,
Gafil dostlar oyandı gör,
Yatıp dalmaz mert Erbil'im.

Sevgin dolu canla beden,
Yollarımı aydın eden,
Yazık göçtü bizden giden,
Hiç yıkılmaz mert Erbil'im.

Sena kurban bütün varım,
Giderse uğrunda serim,
Soyulsa tenimden derim,
Adın ölmez mert Erbil'im.

Çok gizlisin bilinmezsin,
Suçluya aff kılınmazsın,
Tarih gibi silinmezsin,
Eşin gelmez mert Erbil'im.

Toprağında kimler yaşar?
Suyun sevgi dostluk koşar,
Çoklar buna dalıp şaşar,
Gülün solmaz mert Erbil'im.

Türkmeneli daim şanda,
Yaşayacak hep bu şenda,
Dostumuz darda düşende,
Bakıp gülmez mert Erbil'im.

Bu dünyada dileğimsin,
Aç karnıma çöreğimsin,
Yad karşında bileğimsin,
Yerin dolmaz mert Erbil'im.

Tarihlerde adın vardır,
Dağlarında dolu kardır,
Her diyara dostur yardır,
Gaflat almaz mert Erbil'im.

Tarihin kocadır koca,
Şehirlerden oldun yüce,
Biz öğrenci sensin hoca,
Kini bilmez mert Erbil'im.

Kurulmuş top kapısına,
Göz tikilmiş tapusuna,
Kan katmışız yapısına,
Yada kalmaz mert Erbil'im.

Dünyaya değişmem taşın
Belalıdır billem başın
Hayın olan dosta karşın
Kinin silmez mert Erbil'im.

Kifri, Dakuk dönmez sözden,
Bağlanmışız kandan gözden,
Kerkük Telafer'le Tuzdan,
Gafil kalmaz mert Erbil'im.