Eskiden kocaman insanlar vardı.
Hakkını veren insanlığın.
Şimdi küçümen insanlar var,
Kocaman rolünde.
Bir de man kamyonlardı yolların kralı.
“dünyada man ahirette iman.”
Tekerlemesi muteberdi.
Ne insan insanlıktan,
Ne dünya insandan;
“Tığ teberdi.”
İnsanlar iyiye güzele,
İtibar ederdi.
Artık ne man, ne insan, ne kahraman muteber.
İnsanlığın ikonu,
Göz boyayan,
Namlarının sonunda man olan,
Kocaman kocaman;
Ama cüce ruhlu asalaklardı.
Manı çiz kocamanı es geç.
D...man’da soyulmaya devam et.
Ankara,24.07.2008
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!