Kocaman bir ses duyun içimden
Sessiz çığlıklarımın hikâyesi bu
Koca bir kalabalığın içinde
Yalnız duygu dolu bir savaşçıyım
Kocaman bir duvar ördüm kendime
İçimde yananları, yarım kalanları
Geride bıraktım güveni, sevgiyi
Beni bana küstüren neydi? Aşk kendine nasıl küserdi?
Kocaman bir boşluk var içimde
Karanlıkları, kırgınlıkları geride bıraktım
Yeniden yeni bir kalpte kendime doğdum
Güneş doğdu, kendime hoş geldim
Kayıt Tarihi : 17.12.2023 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!