Hayatında hiç olmayan bir ben,
Ve de hayatımdan hiç çıkmayan bir sen…
Ne hatırında bir yer işgal etmişliğim var,
Ne de cümlene kelime olarak girmişliğim…
Bir kere kulağına ses olamamış,
Bir kere ağzından ses olarak çıkamamış…
Ne gözlerine bir cisim olarak yansımış,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta