Her halinin, ayrı hatırası kalmış bende.
Ayrı ayrı izini sürüyorum
yıllar... anlar arasında.
Günler, aylar, mevsimler geçiyor da.
Her anımda ayrı yaşıyorum seni.
Serpiyor inceden üzerime,
bir hüzün, bir burukluk.
Dalga dalga gelen gece.
En çok da karanlık!
Ürkütmüyor ama artık
Ne gece, ne karanlık ne de yalnızlık.
Eski bir şal gibi,
alıveriyorum omuzlarıma.
Üşüyen bedenim,
tanıdık, bildik bir dostu
görmüş gibi karşılıyor,
sensizliği.
Zamanla...
Alışkanlık bu olsa gerek.
Unutamamak seni.
Ferda KalkanKayıt Tarihi : 26.1.2014 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferda Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/26/kocama-ardindan-7-aliskanlik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!